Geçmişe kısa bir yolculuk arifesindeyim. Aklımdan bu konuda daha önce bir kenara not aldığım cümleler geçiyor.
Geçmişe gerçek bir yolculuk imkansızdır ama hayal edilmesi mümkündür. Oysa geçmişe yolculukla ilgili hayal edilmesi dahi imkansız bir başka ‘imkansız’ daha var ki, sanırım bizi en fazla rahatsız eden de budur. Geçmişe hem bugünkü benliğimize sahip olarak, hem de o zamanki benliğimizle dönebilmek. Bu hem mümkün değildir, hem hayal edilmesi dahi mümkün değildir.
Bu düşüncelerimi şu – hala sevdiğim – cümleyle yansıtmaya çalışmıştım:
Hüzün, zamana hükmedebilseydik bile eksik kalacak ‘şey’in duygusudur !
