Günlük Niyetine

1980′lerin başında bir şiir yarışmasına katılmıştım. Önce konuları itibarı ile daha fazla kazanma şansı olabilecek şiirler seçmiştim ama sonra kazansam da kaybetsem de beni temsil eden şiirlerle katılmamın daha doğru olduğuna karar verdim. Beni temsil ettiğini düşündüğüm iki şiirden biri …

12 Mart annemin doğumgünü. Usta işi bir şiirini buraya yazarak kendisine selam, sevgi ve mutlu yıllar dileklerimi buradan da iletiyorum. Artık her yıl daha da genç olmaya karar verdiğinden, kullanmasını öğrenmeye başladığı yeni bilgisayarı ile kendi şiirini buradan okuyabilecek ! …

Çocukken, bir gün babamla birlikte kalabalık bir çarşıda alışverişe çıkmıştık. O kalabalık içinde kaybolmaktan korktuğumu hatırlıyorum. Babamın eline sıkı sıkı yapışmış olmalıyım. İlk kez o gün düşündüm başka birinin oğlu da olabilirdim, hatta başka biri de olabilirdim diye… Çocukken düşünür …

18 yaşındayken bir yıl yurt dışında okudum. İçinde hep genç olduğum bir ‘zaman adası’ olarak diğer zaman ve yerlerden soyutlayarak hatırlayabildiğim bir dönem oldu. O ‘adadaki’ en hoş anılarımdan biri şu: Dünyanın farklı yerlerinden gelmiş yüzlerce gencin önünde, Ekvatorlu bir …

Babam ilk torununun doğumundan dört yıl kadar önce öldü.
. . .

Biz

Öldük mü

Ölür

Ölülerimiz

Sürekli görüşen insanların konuşmalarında bir akıcılık ve doğallık olur, oysa ne kadar yakın dostlar olursanız olun, artık sık sık bir arada olamıyorsanız görüştüğünüzde önce bir ‘doğallık’ eşiğinin geçilmesi gerekir. Zaman daha da geçtikçe görüşebilme fırsatı yaratmak için ilave çaba ister …

Kalamış’ta çayların yudumlanacağını vurgulayacak kadar eski zamanlardan…

Bir grup vakti Fenerbahçe’ye gidip, güneşin batışında hala bu şiirin duyguları var mı, bir bakmalı…

1970′li yıllarda bir doğumgününde aşağıdaki şiiri yazmıştım Işıl’a. O zamanlar ‘Sevgililer günü’ yoktu Gene çok naif bir şiir, şiir denebilirse… Ancak çok yıllar öncesinden gelse de, günümüzde de birbirini gerçekten sevenlerin düşünceleriyle ‘rezonans’ yapacaktır diye düşündüm. Bana gelince; şiir yazmıyorum …

Yedek Subay olarak Heybeliada’ya gittiğim günlerde, vapurda çok farklı insanlarla tanıştım. Aşağıdaki şiiri yazmamış olsam bugün o çocukla konuşmamızı hatırlamazdım herhalde. Bugün kırkbeş yaşında olmalı, mağazasını açabilmiş midir acaba? (Az bir olasılık.) Sorgulamaya devam ediyor mudur, yoksa çoktan pes etmiş …