‘Kahve’ kavramı üzerine kurulu mekanlar sınırlı bir sosyalleşmeyi de beraberinde getiriyor.
Kitabını, dersini, bilgisayarını kapan soluğu orada alıyor. Hem insanlarla beraber hem ayrı !
Bir sonraki aşamayı buradan önermek isterim; sohbet masaları !
Üzerinde düşünmekte olduğum bu konuyu bir arkadaşım Fransa’dan bir örnek vererek somutlaştırdı. Paris’te bir ‘kafe’nin üst katında haftada bir sohbet masası kuruluyormuş. Katılmak isteyenler sohbet konusunu dahi bilmeden oraya gidiyorlar ve bir moderatör hem o günkü konuyu söylüyor, hem de sohbete katılanların zaman yönetimini yapıyormuş.
Açıkçası benim kafamdaki modelde moderatör yoktu ama fena fikir de değil. Belki sohbete katılanlardan zaman içinde gönüllü moderatörler de çıkar.
Bu tür sohbetler için iyi bir moderatör bulduk ya zaten
Sohbet masaları ilginç olabilir, evdeki ilk denemeleri ben çok keyifli buldum doğrusu.
Yücel Hanım gibi böyle bir projeye değer veren katılımcılarla sohpetin değer kazanacağı açık. Konu önceden bilinip biraz hazırlık yapılması da güzel oluyor. Yalnız maksadı bağcı dövmek olanlarla enerji tüketmemek için katılımcıların biraz denetlenerek kabulü gerekli olabilir
MERHABA KEMAL BEY,
BU SOHBET MEKANLARI İYİ FİKİR. HELE BENIM GİBİ CEVRESİNİNİ ARD ARADA KAYBEDEN YASLILAR İCİN. İNSAN DUSUNCELERINI PAYLASACAK , YENILIKLERI OGRENECEK BIR ORTAMA HER ZAMANKİNDEN DAHA MUHTAC HISSEDİYOR KENDİNİ.BİR GUZEL YANI DA GENCLERLE BERABER OLMA SANSI. TABİİ ONLAR BİZİ İSTERSE…….
HAYDİ KOLAY GELSİN. BEKLİYORUZ. SEVGI VE SELAMLAR.
YUCEL VARDAR