ÇOBAN YILDIZI

Sonradan bir besteci olarak Türkiye’de hemen herkesin tanıdığı Melih’le üniversitede sınıf arkadaşıydık. İçindeki müziğe çağıran sesle, mesleğinin getireceği risksiz yaşam arasında sıkışıp kalmıştı ki, harika bir bestesinin televizyonlardan duyulmasıyla, yeteneğinin ve şansının eli onu içindeki ses yönünde kopardı aldı.

Eurovision yarışmasının günümüzde bile çalınan o giriş parçası o kadar tanındı ki, sonunda inanılmaz olan gerçekleşti ve plağa kaydedilme teklifi geldi.

O günlerde bir akşamüstü, hiç beklemediğim bir anda Melih evimize uğradı.

- “Plak baskıya girecek, derhal bir isim bulmamız gerekli” diyordu. Annemin şair ve edebiyat öğretmeni olduğunu biliyor, ondan yardım bekliyordu.

Annemin aklına ‘Gün Işırken’ ismi geldi, babam da bundan esinlenerek:

- “Nasıl Çoban Yıldızı karanlıkta çobanlara yol gösterirse, bu besten de sana yaşamında müziğe giden yolu göstersin, adı ‘Çoban Yıldızı’ olsun ve sen de onu izle…” diye önerdi.

Melih çok etkilendi, çok mutlu oldu ve çok da heyecanlandı, derhal plakevini aradı ve ismi bildirdi: “Çoban Yıldızı”.

Babamı bir iki yıl sonra yitirdik, Melih’i de bir kaç yıl önce.

Aradaki otuz  yılda seyrek görüştük.  Melih kendini tamamen müziğe verdi, çok sayıda sevilen beste yaptı, yüzlerce televizyon programına katıldı. Kendisi ile yapılan konuşmalarda defalarca ‘Çoban Yıldızı’ndan, onun kendisine gerçekten müziğin yolunu gösterdiğinden bahsetti ve çok eskilerde kalmış bir akşamüstü evimde mutlulukla tanık olmuş olduğum öyküsünü anlattı.

Bir önemli hatayla: Hep ‘Çoban Yıldızı’ isminin bir arkadaşının şair annesi tarafından konulduğunu söyledi. Bu ismin ve temanın gerçek yaratıcısı babamdan hiç söz etmedi. Gene de, o akşamüstüne bu denli vefa göstermesi beni mutlu ediyor, aslında annemden fikir almak üzere gelmiş olduğundan ve ilhamı da annemin vermiş olduğunu düşündüğümden hafızasının onu yanıltmasını hoş görüyordum.

Kendisini kaybedişimizden bir iki yıl önce Melih’le müzikli bir gecede karşılaştık. Müziğin yüksek sesi birbirimizi duymamızı güçleştiriyordu. Melih kısa süreli bir hatır sormadan sonra

- “Televizyonlarda ne zaman müzik yaşamımla ilgili bir şey sorulsa, hep Çoban Yıldızı’ndan bahsediyorum, takip ediyor musun?” diye sordu.

- “Evet” dedim, “Çok da mutlu oluyorum, sağol”.

Dilimin ucuna kadar geldi “Annem diyorsun ama babamdı o parçaya ‘Çoban Yıldızı’ ismini yakıştıran” demek… Sustum; onun hafızasının yanıltması ile kafasında olandan farklı yer eden, ancak çok içten bir vefa duygusuyla defalarca dile getirdiği anısını rahat bırakmak istedim…

- “Biliyorum, ‘Annem değildi, babamdı’ diyeceksin” dedi beni adamakıllı şaşırtarak. “Baban öldü, oysa annen adının geçmesinden mutlu olur, hem de çok sevdiğim şiirlerini beni dinleyenlerden bir kişinin olsun merak edip okumasını sağlayabilirim belki”

***

Kaç kişiyle böyle bir diyalog yaşayabilirsiniz ki ?!

Tanıdığım en esprili insan olan ve sanatçı kişiliğinin yanında tam bir duygu adamı Melih’i sık sık sevgi ve hüzünle hatırlıyorum, onu tanımış olan herkesin de öyle hatırladığını biliyorum.

---